Ik ben een moeder, beschermer, vriendin die aanraakt en houvast biedt.

Ik ben een moeder, vriendin en beschermer die aanraakt en houvast biedt. Als geestelijk begeleider geef ik graag nieuw perspectief om verder te gaan met leven.

Mijn oprechte belangstelling, mijn stevigheid en mijn levenservaring maken dat mensen gemakkelijk hun verhaal aan mij vertellen. Ze merken dat ik zelf het nodige heb meegemaakt in mijn leven en dat ik dit ben aangegaan. Dat geeft vertrouwen.

Ik hecht aan echte, diepe gesprekken en help anderen daar graag mee verder. Juist wanneer het ertoe doet, bij zulke diepe gevoelens als bij verlies en rouw, ben ik in staat om erbij te blijven. Want je moet het zelf doen, maar het hoeft niet alleen.

Mijn relatie met rouw en verlies

“Het leven wordt voorwaarts geleefd en achterwaarts begrepen.”

Na een jarenlange carrière in leidinggevende posities in de zorg en met veel ervaring als geestelijk begeleider binnen en buiten de kerk komt nu alles samen.

Tijdens mijn opleiding als verpleegkundige koos ik voor de meest zware afdelingen. Al op mijn 19e kwam ik daardoor in aanraking met verlies, toen een vader in mijn armen huilde omdat zijn 19-jarige zoon op sterven lag. Dit raakte me diep. Vanaf dat moment ben ik me gaan verdiepen in dit thema.

Ook in mijn persoonlijke leven heb ik veel verlies, verdriet en rouw gekend. Ik heb dierbaren verloren en meegemaakt dat familieleden en ikzelf levensbedreigend ziek waren. Een bijna-doodervaring op mijn 23e maakte me volgens een patiënt een nog betere verpleegkundige. Door dit alles heb ik geleerd om rouw in de ogen te kijken en er dwars doorheen te gaan. Het heeft er ook voor gezorgd dat ik niet snel van mijn stuk raak wanneer ik geconfronteerd word met het lijden van anderen.

Ik begon mijn werkzame leven als verpleegkundige maar ik wilde al snel meer dan aan het bed staan. En ik wist op mijn 25e precies wat ik wilde: directeur van een verpleeghuis worden, met een mantelpak en een parelketting. Ik studeerde daarom gezondheidswetenschappen en werd inderdaad leidinggevende in zorginstellingen. Jarenlang werkte ik met veel plezier en voldoening in zorgorganisaties. Hier creëerde ik een cultuur van gastvrijheid waarin medewerkers en bewoners optimaal tot hun recht kwamen. In dit werk met ouderen kreeg ik vaak te maken met dood en rouw en leerde hoe ik ook het leven een plaats kon geven op deze momenten. Wat me steeds weer raakte in mijn werk was juist het echte contact: de gesprekken en het begeleiden van mensen.

Vanaf 2011 ben ik binnen mijn kerk actief als coördinator van het rouwpastoraat en als kerkelijk uitvaartbegeleider actief. Ik volgde de catechetenopleiding, een post-hbo-opleiding verlieskunde en een cursus over het schrijven en houden van toespraken. Ook volg ik ook de opleiding tot geestelijk verzorger.

De waarden van waaruit ik leef en werk

Wat mij typeert is dat ik bezieling en zakelijkheid combineer. Empathisch en doortastend. Spiritueel en down to earth. Ik ben een liefdevolle gesprekspartner en ook degene die houvast biedt en de regie neemt wanneer dat nodig is.

Als kind vond ik thuis een warm en veilig nest. Bij mijn partner en kinderen ervaar ik gelukkig diezelfde emotionele veiligheid. Ik mag en kan altijd zijn wie ik ben. Dit geeft me kracht en maakt dat ik ook die veilige haven voor anderen kan zijn.

• Liefde: empathie en compassie zijn mijn bron.
• Innerlijke kracht: hier vertrouw ik op en hierdoor ben ik er echt voor een ander.
• Veilige haven: essentieel voor iedereen om zich te kunnen uiten.
• Echtheid: alles mag er zijn, de basis van vertrouwen en verbinding.
• Persoonlijke groei: oprechte belangstelling en verbetering drijven mij.